Tinder viert dit jaar zijn tiende verjaardag, en mede dankzij de coronapandemie, is de app populairder dan ooit. Bijna een half miljoen gebruikers gooiden er al hun digitale vislijn uit. Mijn kotgenoot zei “Jongens die daarop zitten willen maar één ding.” Wat kan je verwachten van een datingapp die voornamelijk gebaseerd op je uiterlijk?
Date of ego-boost
Matches krijgen op Tinder is gemakkelijker dan verwacht. Als vrouw vis je natuurlijk wel met een breder visnet in een overaanbod aan mannen. Een uur later ben ik vijf matches verder.
Voor ik de app afsluit stuur ik al mijn matches een gepersonaliseerd berichtje. Jeroen, softwareontwikkelaar van beroep knuffelt in een van zijn foto’s een kat. Max schrijft in zijn bio dat hij atleet is. Hoe moeilijk is het om atleet van beroep te zijn in België? Dom, is fotograaf en geïnteresseerd in reizen, buitenactiviteiten en omschrijft zichzelf als foodie. Jonas is architect van beroep en geïnteresseerd in kunst, muziek en musea. Ik woon al drie jaar in Brussel en ik ben in nog geen enkel museum binnen geweest. Suggesties voor een museumdate? Alfie, zegt een boek te schrijven over mensen die hij op Tinder heeft ontmoet. Let’s compare notes?
“Ik gebruik Tinder om een leuke tijd te beleven met meisjes”
De dag erna zit ik om klokslag 19u terug op Tinder. Ik bekijk eerst mijn berichten, buiten Alfie heeft iedereen diezelfde avond nog geantwoord. Jeroen zijn kat heet Butter, “because he’s as soft as butter.” Hij studeerde burgerlijk ingenieur aan de VUB, en is net zoals vele andere studenten blijven plakken. Ik vraag hem waarom hij Tinder gebruikt. Hij zegt dat hij op zoek is naar toffe meisjes en leuke gesprekken, en dat hij dan wel ziet wat er achteraf van komt. Max, ontwijkt de vraag of het moeilijk is om professioneel atleet te zijn in België. Hij vraagt wel direct of ik zin heb om af te spreken. Ook bij Max pols ik waarom hij Tinder heeft geïnstalleerd, waarop hij antwoord dat hij voornamelijk op zoek in naar “a fun time with girls”. Dom, zegt dat die ene foto inderdaad genomen is in Antwerpen. Yes, ik ken mijn eigen geboortestad nog. Jonas vraagt of ik echt nog nooit naar het Koninklijke Musea voor Schone Kunsten ben geweest. Guilty.
Ik vertel iedereen dat ik journalistiek studeer en dat ik een artikel schrijf over Tinder. Ik stel ook voor om gsm-nummers uitwisselen en verder af te spreken via Whatsapp. Je kan veel zeggen via een chat, maar iemand echt leren kennen doe je volgens mij nog altijd beter face-to-face.
De volgende ochtend sta ik op met het geluid van mijn wekker, en een Whatsappnotificatie; Jeroen stuurt me een goedemorgen met een glimlachend emoji. Ik stuur een berichtje terug en vraag of we vanavond iets kunnen gaan drinken. Ik schrijf ook een Whatsappbericht naar Max, Dom, en Jonas. Jeroen stuurt terug dat vanavond niet past, maar stelt voor “mimosa’s morgenochtend?” Ik stuur een glimlachend en een duim omhoog emoji terug. Twee uur later heb ik zaterdagnamiddag een date in het Museum van Schone kunsten met Jonas geregeld, en een online afspraakje met Dom die avond. Mijn datingagenda heeft er de laatste twee jaar nooit zo druk uitgezien.
Ready, set, date
De klok nadert 20u. Tijd voor mijn online date met Dom. Nerveus klik ik op het Whatsapp facetime icoontje. Na enkele tellen neemt Dom al op. Hij ziet er nog beter uit op camera, dan op foto. Hij heeft een kostuum aan – toch zover ik kan zien. Ik begin te twijfelen over mijn eigen kledingkeuze: een T-shirt, legging en truitje van tien euro. De conversatie begint ongemakkelijk. Veel gestotterd, over elkaar gepraat, en herhalingen zoals ‘sorry de wifi viel even uit, ik verstond je niet’. Ik probeer me zelf snel in de rol van interviewer te plaatsen. Dit is in de eerste plaats een heel vreemde en gênante manier om informatie te verzamelen over een artikel rond Tindergebruik. Ik vraag Dom, hoelang hij al single is en waarom hij besloot Tinder te installeren. “Een jaar, en ik hoop toffe nieuwe mensen te ontmoeten.”
Het lijkt een cliché, mensen die Tinder gebruiken om vrienden te maken, maar een onderzoek van de Universiteit van Kansas concludeerde in hun onderzoeksrapport dan negenentwintig procent van de ondervraagden voornamelijk een datingapp gebruikt om vrienden te maken. Ik ga dieper in op het eerste antwoord. Een jaar? Dat is niet echt heel lang, geniet je niet van het single leven? “Ik kom niet graag thuis in een leeg huis.” Ben je dan op zoek naar een langdurig relatie? “Ja, toch wel. Ik ben echt een familiemens. Ik ben opzoek naar die ene persoon, …” zegt Dom “Misschien ben ik wel een miserabele romanticus, maar ik geloof nog altijd in de ware.” Ik zeg hem dat het niet direct het antwoord is wat ik verwachte van een Tindermatch.
“Ja, ik denk dat veel mensen Tinder gebruiken voor seks, maar ik dus niet. Veel mogelijkheden zijn er de laatste coronajaren niet geweest om echt iemand te leren kennen, en Tinder is zo populair, dat ik het langs deze weg maar is wou proberen. Je weet maar nooit.” We praten verder over onze hobby’s. Een uurtje later zit ons gesprek erop. Morgen is mijn eerste ‘date’ in twee jaar, en we starten met een mimosabrunch. Klinkt niet slecht toch?
Zaterdagochtend stap ik samen met Jeroen de brunchbar binnen. Hoe heb je deze plek leren kennen, vraag ik aan Jeroen. “Iedereen heeft een bucketlist, op die van mij staat toevallig de beste brunchbars van Brussel ontdekken.” Hij knipoogt. De ober biedt ons het menu aan. Jeroen wuift de kaart weg en besteld in vloeiend Frans voor onze beide de mimosa’s, en het Continental breakfast.
Wanneer we van onze mimosa’s nippen vraag ik of hij al veel leuke gesprekken met toffe meisjes heeft gehad sinds hij Tinder heeft geïnstalleerd. Ik ben blijkbaar de eerste. Ik kijk bedenkelijk, waarop hij antwoord. “Ik ben niet zo’n fan van technologie.” Ah tuurlijk, een softwareontwikkelaar die geen fan is van technologie, hij lacht. “Ja ik weet dat het raar klinkt, maar ik vind dat technologie ons als mensen echt limiteert. Hoe verder we staan met technologie, hoe verder we ook staan van onze medemens.” Dat klinkt erg filosofisch, zegt ik. “Ja, misschien wel.”
Wat vind je als filosofische softwareontwikkelaar eigenlijk van Tinder? “Er bestaat de dag van vandaag voor alles een app. Hoe grotere de technologische vooruitgang, hoe kapitalistischer onze maatschappij wordt. Dus eigenlijk is het logisch dat iemand probeert geld te verdienen met de eenzaamheid van anderen.” Dat is een deprimerende opvatting. “Maar het is wel de juiste volgens mij. Er is een trend van gamificatie van relaties, je krijgt x aantal likes, x aantal matches, de notificaties die je bijna dwingen om te kijken wie er wat heeft gestuurd. Nee, voor mij hoe minder technologie hoe beter, maar ik doe mijn job wel heel graag hoor.” Jeroen lacht, waarna hij vervolgt “In het Instagramtijdperk zijn wel allemaal ook nog eens een beetje meer narcistischer ingesteld dan vroeger, dus een app gebaseerd voornamelijk op je uiterlijk slaagt dan wel goed aan.”
Een half uur later dan gepland verschijnt Jonas voor het museum. Ik leg uit dat ik door een dure brunch nu even geen geld heb voor een museumticket, en vraag of het ook goed is dat we gewoon een wandeling maken. Hij signaleert met zijn hand dat ik de weg mag wijzen.
Zij aan zij praten we voornamelijk over leven in Brussel, de leuke en minder leuke mensen die hij al heeft ontmoet op Tinder, en waarom hij op Tinder zit. Zijn laatste relatie is recent afgesprongen. Hij had gedacht dat hij met zijn ex een gezin ging stichten, maar zijn ex-vriendin dacht er dus duidelijk anders over. Daarom wil hij zo snel mogelijk terug een stabiele relatie. Een duidelijke kinderwens. “Ja, voor vrouwen is het al niet evident om bewust alleenstaande moeder te worden, maar voor bewuste alleenstaande vaders zijn er al helemaal geen oplossingen,” Jonas staart een eindje voor zich uit. “Ik weet dat het raar is.”
Dus liefde voor jou op Tinder uit zich niet direct in het vinden van je toekomstige partner maar in het zoeken naar een toekomstige moeder van je kind? “Ik denk dat je dat zo wel mag gebruiken in je artikel,” Jonas lacht en vult aan: “ik gebruik Tinder, …uit noodzaak omdat ik niet weet waar je anders als man terecht kan met je kinderwens.”
Onenightstands en ware liefde
Later die avond kijk ik of Alfie en Max nog iets hebben teruggestuurd. Nog geen bericht van hen. De Amerikaanse denktank Pew Research Center onderzocht in 2017 dat de vierenveertig procent van de mensen datingapps voornamelijk gebruiken als ego-boost. Het gaat om het aantal likes en matches die de gebruiker kan bemachtigen. Een date is bijzaak. Zouden Alfie en Max ook die bedoeling hebben, of gewoon Tinder minder intensief gebruiken?
Daten is vermoeiender dan ik mij herinner. Vooral het selecteren van potentiële partners is intensiever dan ik verwachtte. Daarnaast komt er heel wat druk te liggen op hoe je eruitziet. Tinder is gebaseerd op je uiterlijk, en al snel word je meegetrokken in het idee dat je er piekfijn moet uitzien op elke foto.
Maar ook al “willen jongens maar één ding”, mijn idee over de afgelopen vier dagen is dat iedereen iets anders wil. Sommige willen de ware liefde vinden, sommige willen niet meer thuiskomen in een leeg huis, anderen zijn op zoek naar een egoboost van alle likes die ze hopen te krijgen en nog anderen willen dolgraag vader worden. Iedereen zoekt iets anders op Tinder. Liefde zoeken op Tinder is een spectrum van onenightstands tot vaderschap en ware liefde.
Geschreven door Gitte Waege