Liefdesprogramma’s rijzen anno 2022 nog altijd als paddenstoelen uit de grond. We volgen graag de zoektocht naar liefde op televisie. We zijn van nature nieuwsgierige wezens en steken maar al te graag ons neus in het privéleven van anderen. Ook ikzelf ben schuldig: het is een guilty pleasure.
Het concept ‘liefde’ geniet in het ene programma al meer waardering dan in het andere. Bekijk zeker De Bachelor op Play4 om te zien hoe het niet moet. Hierin gaat Fabrizio Tzinaridis op zoek naar ware liefde. De Limburgse tatoeëerder met Griekse roots herken je misschien nog uit Temptation Island. Hij nam vier jaar geleden deel als verleider aan dat beruchte televisieprogramma. In De Bachelor gooit Fabrizio het over een andere boeg. Als ‘serieuze’ man gaat hij op zoek naar een stabiele relatie. Maar of dat zal lukken…
Wie liefde wil ervaren, moet een ander respecteren. Je houdt in een relatie rekening met elkaars gevoelens. Dat aspect van genegenheid heeft Fabrizio niet zo goed begrepen, vrees ik. Al vier vrouwen deelden een innige kus met hem op enkele dagen tijd. Het hoort volgens Fabrizio bij iemand beter leren kennen. Resultaat: de hormonen van de vrouwen slaan op hol, er heerst een vijandige sfeer in het programma en iedereen vraagt zich af wat de bachelor nu verstaat onder het concept liefde. Ik heb er na zes afleveringen nog geen antwoord op gevonden. Feit is: liefde is in De Bachelor een spel waarbij enkele vrouwen hoogstwaarschijnlijk gekwetst naar huis gaan. Televisiemakers blijven inspelen op sensatie en drama, maar dat gaat jammer genoeg ten koste van de mentale gezondheid van deelnemers. Al is dat (in zekere zin) hun eigen keuze.
Uiterlijk maakt mooi, innerlijk maakt mooier
Wie liefde wil ervaren, moet een zekere aantrekkingskracht voelen. Fabrizio had het in De Bachelor al over ‘zijn type vrouw’ met blonde haren en een slank figuur. Ook in Boer zoekt Vrouw op VTM speelt uiterlijk mee in de zoektocht naar een lief. In de voorgaande seizoenen konden we er niet omheen. Presentatrice Dina Tersago riep elk jaar vrouwen op om een brief te schrijven naar hun favoriete boer. Het was soms erg pijnlijk voor een aantal boeren dat ze zo weinig brieven ontvingen. Gelukkig vonden de programmamakers een oplossing om de reeks dit jaar opnieuw leven in te blazen: het concept ‘blind verliefd’. De vijf nieuwe boeren kwamen in het introductiefilmpje niet herkenbaar in beeld. Wie zich wou inschrijven voor het programma diende af te gaan op de omschrijving van de boeren. Het uiterlijk werd pas onthuld bij de eerste ontmoeting tussen de boeren en de kandidaten.
Het is een mooi initiatief van de televisiemakers, maar al snel vervielen de boeren van het programma in oude gewoontes. De knapste vrouwen en mannen bleven na een korte introductie over. Ik neem het de boeren niet kwalijk, het zijn net zoals jij en ik ook maar mensen die intuïtief handelen. Het is eigen aan de tijdsgeest dat liefde pas een kans krijgt als je ‘mooi’ bent. Alleen is ‘mooi’ relatief en is het jammer dat bepaalde personen niet eens de kans krijgen om hun ware ik te tonen. Uiterlijk maakt mooi, innerlijk maakt mooier. Daar zouden televisiemakers nog meer op kunnen inspelen.
Liefde zonder toeters en bellen
Ook op Eén kunnen we elke maandag een portie liefde meepikken met First Dates. Doodgewone mensen genieten samen van een doodgewoon diner en leren elkaar beter kennen. Het lijkt bijna op een date die jij en ik mee kunnen maken. Het is opvallend dat de programmamakers de kandidaten toch met enige zorg koppelen. Vaak is er op die manier een bepaalde klik tussen beide personen aanwezig.
Wie liefde wil ervaren, moet open kunnen communiceren. Goede, open communicatie is belangrijk om een relatie aan te kunnen gaan. In First Dates merk je meteen welke duo’s dat goed aanpakken, en bij welke duo’s je de ongemakkelijke sfeer tot in je eigen huiskamer voelt. De kandidaten van First Dates belichamen dat liefde geen toeters en bellen nodig heeft. Ook vanuit een simpel diner kan de vonk overslaan.
Liefde op televisie brengt drama, jaloezie, mooie momenten en vooral veel ooh’s en aah’s teweeg. Je houdt ervan of je houdt er helemaal niet van. Toch ben ik ervan overtuigd dat liefdesprogramma’s niet mogen verdwijnen van de buis. Ze kunnen onze kijk op liefde vormen, veranderen en in vraag stellen. Zo kunnen we met zijn allen ons eigen gedrag afstemmen op wat liefde is en hoort te zijn. Bovendien kunnen er ook echt koppels uit liefdesprogramma’s voortvloeien. Zo vonden heel wat boeren uit Boer zoekt Vrouw een lief. Er kwamen zelfs liefdesbaby’s ter wereld. Een mooi bewijs dat ook een televisieprogramma voor een ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’ kan zorgen
Geschreven door Fien Vanderrusten