De Graslei voor de ‘lockdown’ / Foto: Marie Nevejan (@nvjn.m)
Het is woensdagvoormiddag 18 maart 2020, 11u15. Nog amper 45 minuten voor de nieuwe verstrengde maatregelen van start gaan. Ik zit op een bankje op het Koophandelsplein en kijk naar het kabbelende water van de Leie en de enkelingen die nog voorbij wandelen. De lentezon schijnt vrolijk op de lege straten en een frisse bries waait door mijn haren.
Gent is, hoewel je het misschien niet zou zeggen, een stad van contrasten. Zo waren de opmars en het succes van de extreemrechtse jongerenbeweging Schild & Vrienden voor velen een verrassing in de overwegend linkse en socialistische stad. Gent staat ook bekend om zijn studenten en het actieve uitgaansleven, met de ‘marginale’ Overpoortstraat aan de ene kant en de alternatieve cafés en muziekcollectieven aan de andere kant. Het is een stad met een sappig dialect, waar het West-Vlaams toch vaak overheerst (waarvoor mijn excuses).
De coronacrisis zorgt opnieuw voor enorme contrasten. Niet alleen in Gent, maar in de volledige samenleving. Het is dan ook niet meer dan normaal dat we de focus van ons magazine aanpasten aan deze warrige tijden. Hoofdredacteur Ruben schreef een column over de overwegingen achter de schermen en Ilse transformeerde haar artikel over de opening van het Gents Universitair Museum (GUM) tot een exclusieve rondleiding. Verder bieden we je leesmateriaal over Gentse verjaardagen in isolatie, burgerparticipatie, en het huidige reilen en zeilen van het Universitair Ziekenhuis. Felien bekeek ten slotte hoe het zit met de dak- en thuislozen als iedereen wordt geadviseerd om “in hun kot” te blijven.
Mijn tijd op het bankje zit er bijna op. Terwijl ik huiswaarts wandel om de komende weken van sociale isolatie te ondergaan, loop ik voorbij een moeder die badminton speelt met haar zoontje op straat. Mijn gsm trilt constant door updates over nieuwe solidariteitsinitiatieven en online entertainment. En ik weet: met de Gentenaar komt het wel in orde.
Justine Demeulenaere, hoofdredactie.